Na 3 maanden, 89 dagen, 2 136 uren, 128 160 minuten en 7 689 600 seconden ben ik terug in België! Het was een ongelofelijk avontuur dat ik nooit meer zal vergeten.
Ik heb 12 weken lesgegeven aan een klas waar ik in het begin van wou weglopen en waarbij ik niet wist wat ik moest geven of waar ik moest beginnen. Ik heb hier al mijn kunnen laten zien en heb getoond aan de leerlingen, de school en aan mezelf dat ik tot veel in staat ben. Kinderen die niet konden lezen; kunnen nu al korte zinnetjes lezen, de leerlingen kunnen zelfstandig aan werkjes beginnen, de leerlingen tonen meer respect,... Dit zijn dingen waar ik in het begin van mijn stage alleen maar van kon dromen maar ze zijn toch werkelijkheid geworden. Teacher Merel is megatrots op deze kinderen! Nu ik bijna een week terug ben wordt het besef dat ik ze nooit meer ga terugzien steeds groter en wordt het gemis toch nog een beetje groter. Ik heb gelukkig wel nog contact met de leerkracht die nu in de klas staat, dus ik kan haar nog een beetje stalken!
Ik heb fantastisch mooie natuur, dieren, steden en plekken gezien. Zuid-Afrika is een heel mooi land dat ongelofelijk rijk is aan natuur en waardoor je vaak ook prachtige uitzichten hebt waar wij in België alleen maar van kunnen dromen. Ik heb op plekken gestaan waar je toch wel eventjes stil van wordt en zal die mooie uitzichten nooit vergeten. Ik, de grootste dierenliefhebber van de hele wereld, heb ook enkele dieren gezien die ik normaal gezien alleen in de zoo tegenkom. Je moet toch 1 keer in je leven op safari gaan en die ervaring kan ik nu afchecken van mijn lijstje. Het was heel leuk om te doen maar ik was toch blij dat ik in een auto zat. Tijdens onze uitstappen gingen we ook vaak naar steden zoals: Johannesburg, Pretoria en Kaapstad. Alle 3 de steden hebben een volledig ander uitzicht en heb ik anders beleefd maar ze waren wel alle 3 de moeite!
Ik heb nieuwe mensen ontmoet die een belangrijke rol hebben gespeeld in mijn periode daar. Peter en Daphne hebben mij altijd met open armen ontvangen en ik voelde mij daar al vanaf minuut 1 thuis. Geen enkele vraag of probleem was teveel moeite en ik mocht altijd storen om al mijn vragen te gaan stellen die daarna ook werden opgelost. Zij hebben zo goed voor mij gezorgd tijdens mijn verblijf en ik ben hen daar eeuwig dankbaar voor. Hun huis was dat van ons en dat zal ook zo blijven! De wijntjes die we met Peter hebben gedronken zijn niet meer te tellen, de heerlijke kookkunsten van Peter en Daphne hebben voor extra kilo's gezorgd, Daphne was er altijd als je iets wou vertellen en anders ging Peter wel iets vertellen want hij had altijd een verhaal klaar, als we ergens naartoe wouden; stonden ze altijd voor ons klaar en hun knuffels worden heel hard gemist. Peter had 2 favoriete zinnetjes: "Come, we go!" en "We make a plan!". Ik heb die zinnetjes zeker 10 000 keer gehoord maar ik mis ze nu toch wel, net zoals ik hen mis.
Ook de Belgische garde zijn mensen die ik nooit meer ga vergeten. We zaten in 2 huizen maar hebben toch samen heel wat meegemaakt en momenten beleefd die mijn periode daar alleen nog maar legendarischer hebben gemaakt.
Ik heb 3 maanden samen met Jasmien geleefd en heb een fantastische tijd beleefd. Het is raar om na 3 maanden constant bij elkaar te zijn nu terug apart van elkaar te zitten. Onze nachtelijke zangsesies, de vele wijntjes of Savanna's, de lachbuien, heerlijke avondmalen en al die andere kleine momenten worden gemist maar hebben mijn periode daar ook aangenamer gemaakt. Ik ben heel blij dat ze er was want ik denk niet dat ik het zonder haar 3 maanden had volgehouden. Ze vindt mij soms wat te melig maar ze heeft het 3 maanden met mij overleefd dus ik denk dat het wel nog meevalt ;). In België noem ik iedereen Jasmien want na 3 maanden geraakt dat er niet gemakkelijk uit, mijn excuses!
Ik heb 3 maanden in de zon kunnen liggen en van het mooie weer kunnen genieten. Toen ik toekwam in Zaventem, op mijn sandalen, was het weer in België een grote teleurstelling. Sneeuw, hagel en regen had ik nu niet echt gemist maar dat was toch het eerste cadeautje dat ik kreeg van België. Ondertussen begint het zonnetje wat meer te schijnen en daar ben ik heel blij mee want ik werd toch wat depressief van.
Ik heb 3 maanden heel veel mensen gemist en heel wat momenten niet meegemaakt maar ben daar niet boos of verdrietig om. Ik ben volop bezig met iedereen terug te zien en ik ben daar heel blij mee want het gemis was tegen het einde wel heel groot. Ondertussen zijn we weer nieuwe herinneringen aan het maken en kan ik iedereen vertellen over mijn herinneringen die ik in Zuid-Afrika heb gemaakt. Ik heb tijdens die 3 maanden misschien niet zoveel van me laten horen maar heb van velen veel steun gekregen en dat heeft mij altijd heel veel geholpen. Er stonden veel mensen voor mij klaar in België en dat gaf een heel aangenaam gevoel. Ook de onverwachte berichtjes of mailtjes die ik kreeg hebben mij geraakt, dank u wel om mijn avontuur 3 maanden te volgen, voor alle berichtjes ik kreeg en voor alle steun. Jullie zijn geweldig!
Ik heb momenteel een heel dubbel gevoel want ik ben blij dat ik terug thuis ben maar het doet ook heel raar dat ik weg ben uit Zuid-Afrika. De grote vraag die nu door iedereen wordt gesteld: wat nu? Wel ik weet het niet. Ik ga ooit terug maar nog niet direct, eerst nog de rest van de wereld wat verkennen en voor de rest zien we wel. Zuid-Afrika heeft mij heel veel dingen geleerd op verschillende vlakken in mijn leven en daar ben ik heel blij mee!
Now I go and I make a plan,
Merel
Ik heb 12 weken lesgegeven aan een klas waar ik in het begin van wou weglopen en waarbij ik niet wist wat ik moest geven of waar ik moest beginnen. Ik heb hier al mijn kunnen laten zien en heb getoond aan de leerlingen, de school en aan mezelf dat ik tot veel in staat ben. Kinderen die niet konden lezen; kunnen nu al korte zinnetjes lezen, de leerlingen kunnen zelfstandig aan werkjes beginnen, de leerlingen tonen meer respect,... Dit zijn dingen waar ik in het begin van mijn stage alleen maar van kon dromen maar ze zijn toch werkelijkheid geworden. Teacher Merel is megatrots op deze kinderen! Nu ik bijna een week terug ben wordt het besef dat ik ze nooit meer ga terugzien steeds groter en wordt het gemis toch nog een beetje groter. Ik heb gelukkig wel nog contact met de leerkracht die nu in de klas staat, dus ik kan haar nog een beetje stalken!
Ik heb fantastisch mooie natuur, dieren, steden en plekken gezien. Zuid-Afrika is een heel mooi land dat ongelofelijk rijk is aan natuur en waardoor je vaak ook prachtige uitzichten hebt waar wij in België alleen maar van kunnen dromen. Ik heb op plekken gestaan waar je toch wel eventjes stil van wordt en zal die mooie uitzichten nooit vergeten. Ik, de grootste dierenliefhebber van de hele wereld, heb ook enkele dieren gezien die ik normaal gezien alleen in de zoo tegenkom. Je moet toch 1 keer in je leven op safari gaan en die ervaring kan ik nu afchecken van mijn lijstje. Het was heel leuk om te doen maar ik was toch blij dat ik in een auto zat. Tijdens onze uitstappen gingen we ook vaak naar steden zoals: Johannesburg, Pretoria en Kaapstad. Alle 3 de steden hebben een volledig ander uitzicht en heb ik anders beleefd maar ze waren wel alle 3 de moeite!
Ik heb nieuwe mensen ontmoet die een belangrijke rol hebben gespeeld in mijn periode daar. Peter en Daphne hebben mij altijd met open armen ontvangen en ik voelde mij daar al vanaf minuut 1 thuis. Geen enkele vraag of probleem was teveel moeite en ik mocht altijd storen om al mijn vragen te gaan stellen die daarna ook werden opgelost. Zij hebben zo goed voor mij gezorgd tijdens mijn verblijf en ik ben hen daar eeuwig dankbaar voor. Hun huis was dat van ons en dat zal ook zo blijven! De wijntjes die we met Peter hebben gedronken zijn niet meer te tellen, de heerlijke kookkunsten van Peter en Daphne hebben voor extra kilo's gezorgd, Daphne was er altijd als je iets wou vertellen en anders ging Peter wel iets vertellen want hij had altijd een verhaal klaar, als we ergens naartoe wouden; stonden ze altijd voor ons klaar en hun knuffels worden heel hard gemist. Peter had 2 favoriete zinnetjes: "Come, we go!" en "We make a plan!". Ik heb die zinnetjes zeker 10 000 keer gehoord maar ik mis ze nu toch wel, net zoals ik hen mis.
Ook de Belgische garde zijn mensen die ik nooit meer ga vergeten. We zaten in 2 huizen maar hebben toch samen heel wat meegemaakt en momenten beleefd die mijn periode daar alleen nog maar legendarischer hebben gemaakt.
Ik heb 3 maanden samen met Jasmien geleefd en heb een fantastische tijd beleefd. Het is raar om na 3 maanden constant bij elkaar te zijn nu terug apart van elkaar te zitten. Onze nachtelijke zangsesies, de vele wijntjes of Savanna's, de lachbuien, heerlijke avondmalen en al die andere kleine momenten worden gemist maar hebben mijn periode daar ook aangenamer gemaakt. Ik ben heel blij dat ze er was want ik denk niet dat ik het zonder haar 3 maanden had volgehouden. Ze vindt mij soms wat te melig maar ze heeft het 3 maanden met mij overleefd dus ik denk dat het wel nog meevalt ;). In België noem ik iedereen Jasmien want na 3 maanden geraakt dat er niet gemakkelijk uit, mijn excuses!
Ik heb 3 maanden in de zon kunnen liggen en van het mooie weer kunnen genieten. Toen ik toekwam in Zaventem, op mijn sandalen, was het weer in België een grote teleurstelling. Sneeuw, hagel en regen had ik nu niet echt gemist maar dat was toch het eerste cadeautje dat ik kreeg van België. Ondertussen begint het zonnetje wat meer te schijnen en daar ben ik heel blij mee want ik werd toch wat depressief van.
Ik heb 3 maanden heel veel mensen gemist en heel wat momenten niet meegemaakt maar ben daar niet boos of verdrietig om. Ik ben volop bezig met iedereen terug te zien en ik ben daar heel blij mee want het gemis was tegen het einde wel heel groot. Ondertussen zijn we weer nieuwe herinneringen aan het maken en kan ik iedereen vertellen over mijn herinneringen die ik in Zuid-Afrika heb gemaakt. Ik heb tijdens die 3 maanden misschien niet zoveel van me laten horen maar heb van velen veel steun gekregen en dat heeft mij altijd heel veel geholpen. Er stonden veel mensen voor mij klaar in België en dat gaf een heel aangenaam gevoel. Ook de onverwachte berichtjes of mailtjes die ik kreeg hebben mij geraakt, dank u wel om mijn avontuur 3 maanden te volgen, voor alle berichtjes ik kreeg en voor alle steun. Jullie zijn geweldig!
Ik heb momenteel een heel dubbel gevoel want ik ben blij dat ik terug thuis ben maar het doet ook heel raar dat ik weg ben uit Zuid-Afrika. De grote vraag die nu door iedereen wordt gesteld: wat nu? Wel ik weet het niet. Ik ga ooit terug maar nog niet direct, eerst nog de rest van de wereld wat verkennen en voor de rest zien we wel. Zuid-Afrika heeft mij heel veel dingen geleerd op verschillende vlakken in mijn leven en daar ben ik heel blij mee!
Now I go and I make a plan,
Merel