Ik ben veilig en wel in Port Elizabeth geraak of PE voor de locals ;).
Na een zwaar afscheid waar er veel tranen bij kwamen kijken en ook zeer moeilijke momenten heb ik toch de stap gezet en zit ik nu hier in PE. Donderdag was een zeer moeilijke dag die voor altijd in mijn geheugen zal gegrift staan. De mensen die mij die dag nog hebben gezien hebben mij toen zeker niet van mijn mooiste kant gezien: rode ogen en wenen vollenbak!
Om in PE te geraken moesten we 3 vluchten nemen. Van Brussel naar Londen, van Londen naar Johannesburg en van Johannesburg naar PE. De tweede vlucht duurde het langst en was ook de zwaarste. Op het vliegtuig zat een baby die bijna 10uur lang niets anders heeft gedaan dan gekrijst. De moeder en het kind zaten een paar rijen achter ons en de moeder kon er ook niet veel aan doen maar ik heb dus niet veel geslapen op het vliegtuig, hoogstens 2uur. Om onze vlucht naar PE te halen, hebben we ons heel hard moeten haasten want we hadden niet veel tijd maar we hebben het gehaald.
In de luchthaven is de directrice van ons project ons komen ophalen. De eerste indruk van het land was dat het heel warm was (30 graden) en de mensen hier zijn super vriendelijk!
Ons gastgezin kon ons niet komen halen omdat ze naar een begrafenis moesten in Kaapstad maar ze hebben ervoor gezorgd dat we de eerste dagen zeker niet alleen waren en dat we ons rustig konden installeren. Momenteel is het hier al zeer warm maar de warmste periode moet nog komen. Februari is normaal gezien de warmste periode dus dat beloofd!
Ondertussen is onze eerste weekend gepasseerd en hebben we al een heel aantal dingen gedaan. Vanuit de organisatie in België, zijn hier in PE nog een aantal Belgische meisjes. Zij waren al eerder aangekomen en hebben ons dan ook het hele weekend overal mee naartoe genomen. Zo zijn we al een paar keer op restaurant geweest. Dit is hier helemaal niet duur want 1 euro is momenteel 17 Zuid-Afrikaanse rand. We zijn ook al op safari geweest en vandaag zijn we naar het strand geweest. Overal waar we komen krijgen we wel heel veel blikken omdat we zeer wit zijn ten opzichte van hen. Zeker als we met de hele groep samenlopen, die 8 meisjes telt, vallen we op.
Deze avond hebben we voor de eerste keer ons gastgezin ontmoet. Peter en Daphne zijn echt super lieve en warme mensen. Ze willen dat hun huis ons huis wordt en de manier waarop ze dat doen is wondermooi! Ik heb nog maar een halfuur met hen gepraat maar ik voel me al helemaal op mijn gemak bij hen dus dat komt wel in orde, hoop ik!
Morgen gaan we voor de eerste keer naar ons project in de township dus dat wordt nog een spannende dag!
Groetjes,
Merel
Na een zwaar afscheid waar er veel tranen bij kwamen kijken en ook zeer moeilijke momenten heb ik toch de stap gezet en zit ik nu hier in PE. Donderdag was een zeer moeilijke dag die voor altijd in mijn geheugen zal gegrift staan. De mensen die mij die dag nog hebben gezien hebben mij toen zeker niet van mijn mooiste kant gezien: rode ogen en wenen vollenbak!
Om in PE te geraken moesten we 3 vluchten nemen. Van Brussel naar Londen, van Londen naar Johannesburg en van Johannesburg naar PE. De tweede vlucht duurde het langst en was ook de zwaarste. Op het vliegtuig zat een baby die bijna 10uur lang niets anders heeft gedaan dan gekrijst. De moeder en het kind zaten een paar rijen achter ons en de moeder kon er ook niet veel aan doen maar ik heb dus niet veel geslapen op het vliegtuig, hoogstens 2uur. Om onze vlucht naar PE te halen, hebben we ons heel hard moeten haasten want we hadden niet veel tijd maar we hebben het gehaald.
In de luchthaven is de directrice van ons project ons komen ophalen. De eerste indruk van het land was dat het heel warm was (30 graden) en de mensen hier zijn super vriendelijk!
Ons gastgezin kon ons niet komen halen omdat ze naar een begrafenis moesten in Kaapstad maar ze hebben ervoor gezorgd dat we de eerste dagen zeker niet alleen waren en dat we ons rustig konden installeren. Momenteel is het hier al zeer warm maar de warmste periode moet nog komen. Februari is normaal gezien de warmste periode dus dat beloofd!
Ondertussen is onze eerste weekend gepasseerd en hebben we al een heel aantal dingen gedaan. Vanuit de organisatie in België, zijn hier in PE nog een aantal Belgische meisjes. Zij waren al eerder aangekomen en hebben ons dan ook het hele weekend overal mee naartoe genomen. Zo zijn we al een paar keer op restaurant geweest. Dit is hier helemaal niet duur want 1 euro is momenteel 17 Zuid-Afrikaanse rand. We zijn ook al op safari geweest en vandaag zijn we naar het strand geweest. Overal waar we komen krijgen we wel heel veel blikken omdat we zeer wit zijn ten opzichte van hen. Zeker als we met de hele groep samenlopen, die 8 meisjes telt, vallen we op.
Deze avond hebben we voor de eerste keer ons gastgezin ontmoet. Peter en Daphne zijn echt super lieve en warme mensen. Ze willen dat hun huis ons huis wordt en de manier waarop ze dat doen is wondermooi! Ik heb nog maar een halfuur met hen gepraat maar ik voel me al helemaal op mijn gemak bij hen dus dat komt wel in orde, hoop ik!
Morgen gaan we voor de eerste keer naar ons project in de township dus dat wordt nog een spannende dag!
Groetjes,
Merel