Deze week was ik precies een beetje in België! We hebben hier namelijk een aantal keer storm gehad met donder, bliksem en windstoten inbegrepen. Ik heb zelf mijn regenjas gebruikt deze week! Ik heb die dan toch niet meegesleurd voor niets! Gelukkig is zo'n regenbui hier binnen de 30 minuten gedaan en heb je daarna stralende zon, dat hebben we dan weer niet in België...
De rest van de week was zeer leerrijk, zeker op het vlak van mijn klas. Ik begin ze steeds meer en meer door te hebben en heb mij wat meer kunnen aanpassen aan hun onderwijs. Ik maakte mij veel te druk om dingen die in België belangrijk zijn maar waar ze hier zelf niet eens aan denken. Ik ben begonnen met mijn project om degene die niet kunnen lezen en schrijven, te leren lezen en schrijven. Momenteel gaat dat al vrij goed en de leerlingen zijn gemotiveerd om het te leren en dat doet deugd! Als ik met deze leerlingen bezig ben moeten de andere leerlingen dus even zelfstandig werken en dat verloopt nog niet zo vlot, ze zijn dat namelijk nog helemaal niet gewoon maar dat komt wel.
De afgelopen dagen heb ik vaak het zinnetje: "dat komt wel" gebruikt. Ik moet hier heel hard leren om dingen los te laten en dat zinnetje past daar perfect bij. Als ik kijk wat ik al verwezenlijkt heb op die 15 dagen dat ik al voor de klas sta, ben ik heel tevreden! De rest komt wel ;). Vrijdag had ik een zeer leuke les met de kinderen. We praatte over familie en ik had dan ook een familiefoto mee. Al mijn zussen waren direct uitgehuwelijkt en ze begonnen zelf al ruzie te maken over wie van wie was. De meisjes hadden niet zoveel keuze maar Joppe was ook snel vant straat! Het was zo schattig en vertederend om te zien, soms kunnen ze wel heel schattig zijn! Dat heb ik deze week een paar keer ondervonden!
Donderdag 18 februari ben ik naar een begrafenis geweest van iemand die we tijdens onze eerst week hier hebben ontmoet. De vrouw, Beverley, woonde in het opvangtehuis voor gehandicapten en was vorige week zaterdag overleden. Uit respect voor haar en haar situatie zijn we naar haar begrafenis gegaan. De dienst was helemaal anders dan in België, zeer onpersoonlijk en daar had ik het heel lastig mee. Toen ik dat daarna dan ook aan Daphne vertelde, zei zij dat alle diensten hier zo verlopen. Dit zou voor mij niet de manier zijn waarop ik afscheid wil nemen van iemand...
Donderdagavond gingen we naar het strand en we waren duidelijk niet de enige. Vandaag, zondag, is er hier een soort van nationale defilé waarbij het leger al zijn materiaal toont aan het publiek. Donderdag was het al generale repetitie en kon je al gaan kijken en heel de stad vond dit een goed idee! Er was dan ook heel veel volk en wij hadden een heel ongeduldige Peter bij die geen 2 minuten op dezelfde plaats kon blijven staan. We hebben dus ook niet zoveel gezien ;).
Zaterdag zijn we gaan shoppen in het shoppingcenter, het werd een heel leuke dag die werd afgesloten met een gezellig restaurantbezoek. Vandaag ben ik voor de eerste keer op zondag niet naar de kerk gegaan en heb ik dus kunnen uitslapen, dat deed heel veel deugd! Vandaag was een heel zonnige dag en dan kan je maar 1 ding doen: in de zon liggen en vollenbak genieten!
Groetjes en tot heel snel!
Merel
De rest van de week was zeer leerrijk, zeker op het vlak van mijn klas. Ik begin ze steeds meer en meer door te hebben en heb mij wat meer kunnen aanpassen aan hun onderwijs. Ik maakte mij veel te druk om dingen die in België belangrijk zijn maar waar ze hier zelf niet eens aan denken. Ik ben begonnen met mijn project om degene die niet kunnen lezen en schrijven, te leren lezen en schrijven. Momenteel gaat dat al vrij goed en de leerlingen zijn gemotiveerd om het te leren en dat doet deugd! Als ik met deze leerlingen bezig ben moeten de andere leerlingen dus even zelfstandig werken en dat verloopt nog niet zo vlot, ze zijn dat namelijk nog helemaal niet gewoon maar dat komt wel.
De afgelopen dagen heb ik vaak het zinnetje: "dat komt wel" gebruikt. Ik moet hier heel hard leren om dingen los te laten en dat zinnetje past daar perfect bij. Als ik kijk wat ik al verwezenlijkt heb op die 15 dagen dat ik al voor de klas sta, ben ik heel tevreden! De rest komt wel ;). Vrijdag had ik een zeer leuke les met de kinderen. We praatte over familie en ik had dan ook een familiefoto mee. Al mijn zussen waren direct uitgehuwelijkt en ze begonnen zelf al ruzie te maken over wie van wie was. De meisjes hadden niet zoveel keuze maar Joppe was ook snel vant straat! Het was zo schattig en vertederend om te zien, soms kunnen ze wel heel schattig zijn! Dat heb ik deze week een paar keer ondervonden!
Donderdag 18 februari ben ik naar een begrafenis geweest van iemand die we tijdens onze eerst week hier hebben ontmoet. De vrouw, Beverley, woonde in het opvangtehuis voor gehandicapten en was vorige week zaterdag overleden. Uit respect voor haar en haar situatie zijn we naar haar begrafenis gegaan. De dienst was helemaal anders dan in België, zeer onpersoonlijk en daar had ik het heel lastig mee. Toen ik dat daarna dan ook aan Daphne vertelde, zei zij dat alle diensten hier zo verlopen. Dit zou voor mij niet de manier zijn waarop ik afscheid wil nemen van iemand...
Donderdagavond gingen we naar het strand en we waren duidelijk niet de enige. Vandaag, zondag, is er hier een soort van nationale defilé waarbij het leger al zijn materiaal toont aan het publiek. Donderdag was het al generale repetitie en kon je al gaan kijken en heel de stad vond dit een goed idee! Er was dan ook heel veel volk en wij hadden een heel ongeduldige Peter bij die geen 2 minuten op dezelfde plaats kon blijven staan. We hebben dus ook niet zoveel gezien ;).
Zaterdag zijn we gaan shoppen in het shoppingcenter, het werd een heel leuke dag die werd afgesloten met een gezellig restaurantbezoek. Vandaag ben ik voor de eerste keer op zondag niet naar de kerk gegaan en heb ik dus kunnen uitslapen, dat deed heel veel deugd! Vandaag was een heel zonnige dag en dan kan je maar 1 ding doen: in de zon liggen en vollenbak genieten!
Groetjes en tot heel snel!
Merel