Na de mis hebben we nog een gezellige namiddag gehad in onze tuin met de andere Belgische meisjes.
De schoolweek verliep wat moeizamer. Ik heb maandag en dinsdag eventjes een dipje gehad waarbij alles wat moeilijker was en de heimwee bovenkwam. Ik vond mijn draai niet echt op de school en had niet zoveel energie waardoor ik snel geraakt was. Sinds woensdag gaat het beter, gelukkig! De kinderen beginnen steeds meer te weten wat ze van mij kunnen verwachten en wat ik van hen verwacht. Ik begin hen ook steeds meer door te hebben en steek meer tijd in het bouwen van een band met hen. Dat heeft af en toe resultaat, dat heb ik al gemerkt ;).
De directrice van het project had mij getoond wat ik de kinderen moest leren aan de hand van de handleidingen maar ik heb die aan de kant gelegd en ben begonnen met mijn eigen ding. Veel kinderen in mijn klas kunnen niet lezen, schrijven of rekenen en dan vind ik het belangrijker dat ik hen dit leer in plaats van de onnuttige dingen in de handleiding. Ik ben er mijn eigen project van aan het maken maar er steekt veel energie in die ik niet altijd heb. Er is ook een zeer groot niveauverschil in de klas want ofwel kunnen de leerlingen wel schrijven en lezen ofwel kunnen ze het niet en dat zorgt direct voor een heel grote kloof. Ik heb deze week gehoord dat ze bezig zijn met de interviews van de nieuwe leerkrachten en ik hoop dat er snel een leerkracht komt. Zo kunnen we er samen voor zorgen dat deze leerlingen op het einde van het jaar wel alles kunnen!
Gisteren kreeg ik mijn punten en daarom moesten we feesten want we zijn er allebei op alles door. We hebben dat gevierd met Zuid-Afrikaanse wijn natuurlijk! We zijn gisteren ook voor de eerste keer in de township geweest en dat was een heel bijzondere ervaring. Heel veel mensen, heel veel lawaai, overal tv's en muziek door elkaar, witte camionnetjes die overal tussenrijden, kleine steegjes met huizen van kartonnen dozen of zonder ramen of deuren en overal lopen er mensen rond die je aanstaren alsof je God bent. We ontmoette daar 3 meisjes die samenwonen en hadden een heel fijn maar aangrijpend gesprek met hen. Die verhalen pakken je wel heel hard als je ze hoort maar deze mensen blijven dromen dus dan droom en hoop ik alleen heel hard met hen mee.
Het is een week geweest met ups en downs maar ik heb er geen spijt van. Ik heb heel leuke Skype gesprekken met mijn vriendinnen en familie gehad deze week en weenmomenten maar ik heb ze wel allemaal overleefd dus op naar de volgende!
PS. Ik heb deze week ook het volledige huis gefotografeerd zodat jullie een zicht krijgen op waar ik nu woon ;)
Groetjes en tot heel snel,
Merel