Laat ik beginnen met nieuws waar ik jullie allemaal blij mee ga maken. Ook ik heb deze week eens wat minder weer gehad. Het heeft hier deze week nogal vaak geregend, gedonderd en gebliksemd. Wel met temperaturen rond de 20-25 graden maar toch, ik kon niet echt buiten gaan zitten... Door het temperatuurverschil zijn we allebei een beetje ziek geworden. Jasmien heeft er meer last van zoals je ook kan zien op de foto. Omdat het hier wat regenachtig was heb ik mij in de keuken geïnstalleerd en ben ik beginnen bakken. Vanaf nu is de appeltaart van mijn oma hier zeer begeerd en gekend. Het was leuk om nog eens te bakken en het resultaat en de complimenten waren zeer aangenaam :).
De schoolweek is speciaal begonnen want maandag kwam Jelle, de fotograaf die mee is vanuit België, een dagje bij ons op school om foto's te trekken voor de organisatie, Amava vzw. De kinderen hadden haar en fototoestel snel ontdekt en wouden dan ook allemaal op de foto. Ze waren wel niet echt origineel in hun pose's. Ze heeft in ieder geval de chaos die er soms heerst in onze klassen ook eens meegemaakt. Ze merkte op dat er een heel groot verschil is tussen wij (Jasmien en ik) voor de klas en de Afrikaanse leerkrachten. De leerlingen gaan zich helemaal anders gedragen als ik voor de klas sta of Fezeka (ik kan haar naam onthouden!!). Ik had dit al van in het begin opgemerkt en in het begin had ik het daar heel moeilijk mee want ik zocht naar een reden die er eigenlijk niet kan gegeven worden. Het steekt soms nog altijd een beetje maar ik probeer er mee te leven. De leerlingen hebben veel meer respect voor een Afrikaanse vrouw die hun taal spreekt dan voor een blanke die geen woord van hun Xhosa verstaat of spreekt. Behalve "tulani", dit zinnetje is mijn favoriet: wees stil...
Deze week ben ik met de kinderen ook begonnen aan een project om de klas wat aangenamer te maken. Ze zijn er heel enthousiast over, zelfs over het kuisen en hebben genoeg ideeën in ieder geval.
Woensdag kwam mijn leerkracht niet naar school, zonder verwittiging. Ik vreesde de hele dag dat ze het niet meer zag zitten en dat ze daarom niet meer ging terugkomen maar gelukkig was ze de volgende dag terug. De leerlingen hebben zich woensdag wel weer van hun beste kant laten zien.
Vrijdag 11 maart heb ik weer een mijlpaal bereikt. Sinds vrijdag zit ik in de helft van mijn avontuur. Die mijlpaal kon ik niet zomaar laten voorbijgaan en dus heb ik mijn paaseitjes uit België (dank u mama) bovengehaald en ben ik heel voorzichtig aan mijn eerste zakje begonnen. Ik moet zorgen dat ik er nog heb op Pasen natuurlijk! Het voelt raar om te bedenken dat ik in de helft zit maar ik word gesteund en omringd door fantastische mensen rond mij. Al jullie lieve berichten doen mij echt heel veel deugd!
Zaterdag werd een luierdag. Het regende 's ochtends dus ik heb mijn traditie uit België hier voortgezet: pyjamadag! 's Avonds gingen we weg met de Belgische meisjes, de groep wordt trouwens alleen maar groter maar we hebben nog evenveel plezier. Het is het laatste weekend van Jelle en dat moesten we in schoonheid afronden. Vandaag heb ik, na het uitslapen, bijna de hele dag voor school gewerkt. Vrijdag is het rapport en dus heb ik de hele dag rapporten geschreven. Ik deed het vroeger al voor mijn broer en zussen toen we schooltje speelden, maar nu was het voor echt ;).
PS: Ik heb de afgelopen weken ook wat berichtjes gepost op de pagina van mijn correspondentieklas. Als je mijn leerlingen eens allemaal wil zien, ga dan zeker ook dat deeltje eens bekijken!
Groetjes en tot heel snel,
Merel
De schoolweek is speciaal begonnen want maandag kwam Jelle, de fotograaf die mee is vanuit België, een dagje bij ons op school om foto's te trekken voor de organisatie, Amava vzw. De kinderen hadden haar en fototoestel snel ontdekt en wouden dan ook allemaal op de foto. Ze waren wel niet echt origineel in hun pose's. Ze heeft in ieder geval de chaos die er soms heerst in onze klassen ook eens meegemaakt. Ze merkte op dat er een heel groot verschil is tussen wij (Jasmien en ik) voor de klas en de Afrikaanse leerkrachten. De leerlingen gaan zich helemaal anders gedragen als ik voor de klas sta of Fezeka (ik kan haar naam onthouden!!). Ik had dit al van in het begin opgemerkt en in het begin had ik het daar heel moeilijk mee want ik zocht naar een reden die er eigenlijk niet kan gegeven worden. Het steekt soms nog altijd een beetje maar ik probeer er mee te leven. De leerlingen hebben veel meer respect voor een Afrikaanse vrouw die hun taal spreekt dan voor een blanke die geen woord van hun Xhosa verstaat of spreekt. Behalve "tulani", dit zinnetje is mijn favoriet: wees stil...
Deze week ben ik met de kinderen ook begonnen aan een project om de klas wat aangenamer te maken. Ze zijn er heel enthousiast over, zelfs over het kuisen en hebben genoeg ideeën in ieder geval.
Woensdag kwam mijn leerkracht niet naar school, zonder verwittiging. Ik vreesde de hele dag dat ze het niet meer zag zitten en dat ze daarom niet meer ging terugkomen maar gelukkig was ze de volgende dag terug. De leerlingen hebben zich woensdag wel weer van hun beste kant laten zien.
Vrijdag 11 maart heb ik weer een mijlpaal bereikt. Sinds vrijdag zit ik in de helft van mijn avontuur. Die mijlpaal kon ik niet zomaar laten voorbijgaan en dus heb ik mijn paaseitjes uit België (dank u mama) bovengehaald en ben ik heel voorzichtig aan mijn eerste zakje begonnen. Ik moet zorgen dat ik er nog heb op Pasen natuurlijk! Het voelt raar om te bedenken dat ik in de helft zit maar ik word gesteund en omringd door fantastische mensen rond mij. Al jullie lieve berichten doen mij echt heel veel deugd!
Zaterdag werd een luierdag. Het regende 's ochtends dus ik heb mijn traditie uit België hier voortgezet: pyjamadag! 's Avonds gingen we weg met de Belgische meisjes, de groep wordt trouwens alleen maar groter maar we hebben nog evenveel plezier. Het is het laatste weekend van Jelle en dat moesten we in schoonheid afronden. Vandaag heb ik, na het uitslapen, bijna de hele dag voor school gewerkt. Vrijdag is het rapport en dus heb ik de hele dag rapporten geschreven. Ik deed het vroeger al voor mijn broer en zussen toen we schooltje speelden, maar nu was het voor echt ;).
PS: Ik heb de afgelopen weken ook wat berichtjes gepost op de pagina van mijn correspondentieklas. Als je mijn leerlingen eens allemaal wil zien, ga dan zeker ook dat deeltje eens bekijken!
Groetjes en tot heel snel,
Merel