Het is al weer een eindje geleden dat ik een bericht gepost heb maar het waren dan ook 2 drukke weken! Sinds 18 maart is de paasvakantie hier begonnen. Deze is ook 2 weken maar begint dus een weekje vroeger dan in België.
De week voor de paasvakantie was geen speciale week op school. Omdat het bijna vakantie was, heb ik vooral herhaald wat wel nodig was. Vrijdag, 18 maart, kregen de leerlingen hun rapport maar ze moesten hun ouders daarvoor meebrengen naar school. Ik heb een aantal heel boeiende gesprekken gehad met ouders van mijn leerlingen maar niet iedereen kwam opdagen. Dat is wel een spijtige zaak want waarschijnlijk ga ik die ouders niet zien en wordt het rapport gewoon meegegeven met het kind. De ouders waren super trots op de resultaten van hun kinderen en dat ben ik ook! Ze hebben echt heel hard hun best gedaan en dat kon ik ook zien aan hun rapporten. Juf Merel is trots op haar Grade 3 ;).
Vrijdagavond vertrokken we naar Johannesburg met het vliegtuig. Iedereen hier raadde ons af om naar Johannesburg te gaan omdat het daar gevaarlijk is en er veel criminaliteit is, maar dat schrikte ons niet af! Via Peter en Daphne en hun familie in Johannesburg vonden we een backpackers in de megagezellige buurt: Maboneng. Wij waren de eerste vrijwilligers hier in PE die naar Johannesburg wouden gaan dus het werd wel wat zoeken naar een verblijfplaats maar we hebben het beste plaatsje gevonden denk ik. Het hostel was echt super en alhoewel ik niet zoveel heb geslapen, heb ik er wel een heel aangename tijd beleefd. In Johannesburg hebben we gewandeld en gefietst met een gids vanuit ons hostel, gezellig gegeten, foodmarkets bezocht (er was een stand met Belgische frieten!!!!), bars bezocht, cocktails gedronken voor niet veel geld, nog meer gedronken en genoten van het prachtige weer en de toffe mensen. Nooit heb ik het gevoel gehad dat ik in een gevaarlijke stad zat of dat ik me onveilig moest voelen. Oke, je moet nu niet met je al geld en spullen te koop lopen en een beha is een super handig middel om je geld weg te stoppen, geleerd van de locals, maar dat moet je in België of hier in PE ook niet doen. Ik had wat schrik gekregen door de opmerkingen van iedereen maar ik kan jullie allemaal zeggen Johannesburg is ook meer dan de moeite!
Maandagochtend vertrokken we vanuit Johannesburg met de trein naar Pretoria. De NMBS kan hier nog iets leren over treinen en stiptheid! In Pretoria vonden we al snel de weg naar ons hotel dat later een volledig appartement bleek te zijn. We hadden dus gewoonweg een volledig appartement alleen voor ons drieën! Dat was wel wat anders dan in de backpackers. Ik kreeg de eer om in het tweepersoonsbed te slapen en heb daar fantastisch geslapen. In Pretoria bezochten we het Freedom Park en de Unions Buildings en gingen we ook weer gezellig eten en drinken. Pretoria is een "veiligere" stad maar ik voelde me daar juist minder veilig. In Johannesburg loopt zoveel volk rond, dat je nooit ergens alleen bent en dat was in Pretoria niet het geval. Als we daar 's avonds op straat liepen, liepen we alleen en als er toen iets gebeurde, was je helemaal alleen. We hebben niets voorgehad maar ik voelde me precies toch veiliger in Johannesburg.
Toen we dinsdagnamiddag toekwamen op de luchthaven was ik op zoek naar wifi maar omdat ik me moest registreren enzovoort liet ik het vallen. Jasmien deed wel moeite en kreeg ongeruste berichten van mensen in België. Toen pas sijpelde het nieuws bij ons binnen en natuurlijk melde ik me ook direct aan. Het was heel raar om alles te lezen en om te zien hoe België geraakt werd. Op dat moment wou ik heel graag in België zijn, gewoon om dicht bij iedereen te zijn die ik graag heb. Ik weet dat ik op dat moment veiliger zat/zit in Zuid-Afrika maar het is toch raar en dat andere gevoel overheerste toch!
Dinsdagavond vlogen we terug naar PE en moesten we onze valies al klaarmaken om de volgende dag terug te vertrekken naar Cape Town of Kaapstad. De avond werd eerst wel nog afgesloten met een bezoek aan de karaoke met de andere Belgische meisjes. Om 1u lagen we in ons bed en om 4u40 ging de wekker. Tijd om op te staan en op de bus te gaan zitten voor 13 lange uren naar Kaapstad. Het waren wel 13 uren vol prachtige uitzichten! Zuid-Afrika heeft zijn beste kant laten zien. Kaapstad werd ook heel hard de moeite en we verbleven daar bij de familie van Peter. Zij wonen op een rotswand vlak naast de zee met heel veel ramen. Kan je je het zicht al voorstellen? Hier zou ik elke dag vrolijk wakker worden en nooit meer van mijn leven willen verhuizen. Clive, onze gids, had een volledige planning gemaakt en die was echt heel hard de moeite. We bezochten de Tafelberg, de nationale tuinen, een wijnfarm + tasting :), de Waterfront en Kaap de Goede Hoop en Cape Point. Allemaal zeer hard de moeite en stuk voor stuk adembenemend mooi. We hebben er soms wat meer moeite voor moeten doen maar ik ben heel blij dat ik dit allemaal heb gezien. Clive en Cilla waren ook zeer lieve mensen die ongelofelijk goed kunnen koken en die heel graag flessen wijn of MCC (de Zuid-Afrikaanse champagne) opendoen en daar zeg ik geen nee tegen ;).
Zondag was het ook Jasmien haar verjaardag en die moesten we natuurlijk ook vieren! Ik had MCC geregeld voor het ontbijt en de Belgische paaseitjes werden ook bovengehaald. De cadeautjes werden afgegeven en gelukkig dat er foto's van getrokken zijn want ondertussen zijn ze ook al weer weg. Jasmien werd ergens onderweg bestolen omdat iemand heel jaloers was op het cadeau dat ik had gegeven maar gelukkig hebben we toch nog een pracht van een foto en heeft ze toch een paar uurtjes kunnen genieten van haar cadeau!
Het is een heel lang bericht maar ik heb dan ook heel veel gedaan! Deze week zal het wat rustiger zijn want ik heb wel wat schoolwerk dat ik moet maken... Dat moet zelfs hier ook gebeuren!
Deze week heb ik de kaap van 2 maand bereikt, dat wil zeggen dat ik binnen minder dan een maand terug in België zit en dat begint mijn omgeving precies ook te merken. Ik krijg meer en meer berichten dat mensen uitkijken naar mijn terugkomst en dat ik gemist wordt maar ik ben bijna terug en dan is het feest, wees daar maar zeker van!
Groetjes en tot heel snel,
Merel
De week voor de paasvakantie was geen speciale week op school. Omdat het bijna vakantie was, heb ik vooral herhaald wat wel nodig was. Vrijdag, 18 maart, kregen de leerlingen hun rapport maar ze moesten hun ouders daarvoor meebrengen naar school. Ik heb een aantal heel boeiende gesprekken gehad met ouders van mijn leerlingen maar niet iedereen kwam opdagen. Dat is wel een spijtige zaak want waarschijnlijk ga ik die ouders niet zien en wordt het rapport gewoon meegegeven met het kind. De ouders waren super trots op de resultaten van hun kinderen en dat ben ik ook! Ze hebben echt heel hard hun best gedaan en dat kon ik ook zien aan hun rapporten. Juf Merel is trots op haar Grade 3 ;).
Vrijdagavond vertrokken we naar Johannesburg met het vliegtuig. Iedereen hier raadde ons af om naar Johannesburg te gaan omdat het daar gevaarlijk is en er veel criminaliteit is, maar dat schrikte ons niet af! Via Peter en Daphne en hun familie in Johannesburg vonden we een backpackers in de megagezellige buurt: Maboneng. Wij waren de eerste vrijwilligers hier in PE die naar Johannesburg wouden gaan dus het werd wel wat zoeken naar een verblijfplaats maar we hebben het beste plaatsje gevonden denk ik. Het hostel was echt super en alhoewel ik niet zoveel heb geslapen, heb ik er wel een heel aangename tijd beleefd. In Johannesburg hebben we gewandeld en gefietst met een gids vanuit ons hostel, gezellig gegeten, foodmarkets bezocht (er was een stand met Belgische frieten!!!!), bars bezocht, cocktails gedronken voor niet veel geld, nog meer gedronken en genoten van het prachtige weer en de toffe mensen. Nooit heb ik het gevoel gehad dat ik in een gevaarlijke stad zat of dat ik me onveilig moest voelen. Oke, je moet nu niet met je al geld en spullen te koop lopen en een beha is een super handig middel om je geld weg te stoppen, geleerd van de locals, maar dat moet je in België of hier in PE ook niet doen. Ik had wat schrik gekregen door de opmerkingen van iedereen maar ik kan jullie allemaal zeggen Johannesburg is ook meer dan de moeite!
Maandagochtend vertrokken we vanuit Johannesburg met de trein naar Pretoria. De NMBS kan hier nog iets leren over treinen en stiptheid! In Pretoria vonden we al snel de weg naar ons hotel dat later een volledig appartement bleek te zijn. We hadden dus gewoonweg een volledig appartement alleen voor ons drieën! Dat was wel wat anders dan in de backpackers. Ik kreeg de eer om in het tweepersoonsbed te slapen en heb daar fantastisch geslapen. In Pretoria bezochten we het Freedom Park en de Unions Buildings en gingen we ook weer gezellig eten en drinken. Pretoria is een "veiligere" stad maar ik voelde me daar juist minder veilig. In Johannesburg loopt zoveel volk rond, dat je nooit ergens alleen bent en dat was in Pretoria niet het geval. Als we daar 's avonds op straat liepen, liepen we alleen en als er toen iets gebeurde, was je helemaal alleen. We hebben niets voorgehad maar ik voelde me precies toch veiliger in Johannesburg.
Toen we dinsdagnamiddag toekwamen op de luchthaven was ik op zoek naar wifi maar omdat ik me moest registreren enzovoort liet ik het vallen. Jasmien deed wel moeite en kreeg ongeruste berichten van mensen in België. Toen pas sijpelde het nieuws bij ons binnen en natuurlijk melde ik me ook direct aan. Het was heel raar om alles te lezen en om te zien hoe België geraakt werd. Op dat moment wou ik heel graag in België zijn, gewoon om dicht bij iedereen te zijn die ik graag heb. Ik weet dat ik op dat moment veiliger zat/zit in Zuid-Afrika maar het is toch raar en dat andere gevoel overheerste toch!
Dinsdagavond vlogen we terug naar PE en moesten we onze valies al klaarmaken om de volgende dag terug te vertrekken naar Cape Town of Kaapstad. De avond werd eerst wel nog afgesloten met een bezoek aan de karaoke met de andere Belgische meisjes. Om 1u lagen we in ons bed en om 4u40 ging de wekker. Tijd om op te staan en op de bus te gaan zitten voor 13 lange uren naar Kaapstad. Het waren wel 13 uren vol prachtige uitzichten! Zuid-Afrika heeft zijn beste kant laten zien. Kaapstad werd ook heel hard de moeite en we verbleven daar bij de familie van Peter. Zij wonen op een rotswand vlak naast de zee met heel veel ramen. Kan je je het zicht al voorstellen? Hier zou ik elke dag vrolijk wakker worden en nooit meer van mijn leven willen verhuizen. Clive, onze gids, had een volledige planning gemaakt en die was echt heel hard de moeite. We bezochten de Tafelberg, de nationale tuinen, een wijnfarm + tasting :), de Waterfront en Kaap de Goede Hoop en Cape Point. Allemaal zeer hard de moeite en stuk voor stuk adembenemend mooi. We hebben er soms wat meer moeite voor moeten doen maar ik ben heel blij dat ik dit allemaal heb gezien. Clive en Cilla waren ook zeer lieve mensen die ongelofelijk goed kunnen koken en die heel graag flessen wijn of MCC (de Zuid-Afrikaanse champagne) opendoen en daar zeg ik geen nee tegen ;).
Zondag was het ook Jasmien haar verjaardag en die moesten we natuurlijk ook vieren! Ik had MCC geregeld voor het ontbijt en de Belgische paaseitjes werden ook bovengehaald. De cadeautjes werden afgegeven en gelukkig dat er foto's van getrokken zijn want ondertussen zijn ze ook al weer weg. Jasmien werd ergens onderweg bestolen omdat iemand heel jaloers was op het cadeau dat ik had gegeven maar gelukkig hebben we toch nog een pracht van een foto en heeft ze toch een paar uurtjes kunnen genieten van haar cadeau!
Het is een heel lang bericht maar ik heb dan ook heel veel gedaan! Deze week zal het wat rustiger zijn want ik heb wel wat schoolwerk dat ik moet maken... Dat moet zelfs hier ook gebeuren!
Deze week heb ik de kaap van 2 maand bereikt, dat wil zeggen dat ik binnen minder dan een maand terug in België zit en dat begint mijn omgeving precies ook te merken. Ik krijg meer en meer berichten dat mensen uitkijken naar mijn terugkomst en dat ik gemist wordt maar ik ben bijna terug en dan is het feest, wees daar maar zeker van!
Groetjes en tot heel snel,
Merel