Ik heb hier momenteel ook paasvakantie maar die van mij is wel een week vroeger begonnen. Deze week had ik mijn laatste week vakantie maar moest ik wel wat werk voor school verzetten en moest ik natuurlijk ook nog wat ontspannen.
Omdat ik over ontspannen niet zoveel kan schrijven en omdat ik dat toch bijna een hele week heb gedaan, zal dit maar een kort bericht worden ;).
Ik heb deze week schoolwerk afgewisseld met bezoekjes aan het strand, de tuin, Jeffreysbay, restaurants en natuurlijk de zon!
De eerste 2 dagen van de vakantie heb ik echt goed gewerkt voor school dus gingen we woensdag een dagje naar het strand. Het werd een heel avontuur want we wouden niet met de taxi gaan omdat dit wel heel duur uitkwam voor ons tweeën. Dus werd het met de bus. We hebben een uur rondgedwaald, gewacht en gezocht naar de bus maar uiteindelijk zijn we er al wel opgeraakt. Er hangt hier nergens een plan van wanneer bussen zouden komen of aan welke halte je zou moeten staan en de mensen die we aanspraken op straat, wisten niets meer dan ons. Het werd een heel gezellige dag op het strand en daarna op café. We gingen ook terug met de bus en konden zo 100 rand uitsparen, het einde begint te naderen dus dan worden we een beetje zuiniger...
Donderdag arriveerde Jelle in ons huis, zij brengt haar laatste dagen door bij ons. Aangezien wij nog een extra bed in onze kamer hebben mocht ze bij ons komen liggen en heeft ze hier haar nest gebouwd voor haar laatste dagen. Jasmien haar ouders zijn ook in PE aangekomen en zijn hier donderdagavond ook komen eten, het werd een gezellige boel.
Zaterdag ben ik met Jelle, Lotte, Kaylie en haar lief Jens naar Jeffreybay geweest. We dachten daar iets mega spectaculair te vinden maar dat viel precies nogal tegen. We hebben er wel nog een plezante dag van gemaakt!
Vandaag ging ik met Jasmien en haar gezelschap naar de townships en ontmoette we enkele zeer boeiende en leerrijke mensen. Peter had ook een schenking gekregen dus konden we koekjes uitdelen aan de kinderen van de township. Pakkend en schoon tegelijk. Je zou ze allemaal willen helpen en meepakken maar weet dat dat niet gaat en dat doet toch zeer.
Ik ben mijn laatste maand ingegaan en begin meer en meer te beseffen wat ik hier allemaal ga achterlaten. Mijn kindjes hebben mij ingepakt en het zal moeilijk zijn om er afscheid van te nemen.
Groetjes en tot heel snel,
Merel
Omdat ik over ontspannen niet zoveel kan schrijven en omdat ik dat toch bijna een hele week heb gedaan, zal dit maar een kort bericht worden ;).
Ik heb deze week schoolwerk afgewisseld met bezoekjes aan het strand, de tuin, Jeffreysbay, restaurants en natuurlijk de zon!
De eerste 2 dagen van de vakantie heb ik echt goed gewerkt voor school dus gingen we woensdag een dagje naar het strand. Het werd een heel avontuur want we wouden niet met de taxi gaan omdat dit wel heel duur uitkwam voor ons tweeën. Dus werd het met de bus. We hebben een uur rondgedwaald, gewacht en gezocht naar de bus maar uiteindelijk zijn we er al wel opgeraakt. Er hangt hier nergens een plan van wanneer bussen zouden komen of aan welke halte je zou moeten staan en de mensen die we aanspraken op straat, wisten niets meer dan ons. Het werd een heel gezellige dag op het strand en daarna op café. We gingen ook terug met de bus en konden zo 100 rand uitsparen, het einde begint te naderen dus dan worden we een beetje zuiniger...
Donderdag arriveerde Jelle in ons huis, zij brengt haar laatste dagen door bij ons. Aangezien wij nog een extra bed in onze kamer hebben mocht ze bij ons komen liggen en heeft ze hier haar nest gebouwd voor haar laatste dagen. Jasmien haar ouders zijn ook in PE aangekomen en zijn hier donderdagavond ook komen eten, het werd een gezellige boel.
Zaterdag ben ik met Jelle, Lotte, Kaylie en haar lief Jens naar Jeffreybay geweest. We dachten daar iets mega spectaculair te vinden maar dat viel precies nogal tegen. We hebben er wel nog een plezante dag van gemaakt!
Vandaag ging ik met Jasmien en haar gezelschap naar de townships en ontmoette we enkele zeer boeiende en leerrijke mensen. Peter had ook een schenking gekregen dus konden we koekjes uitdelen aan de kinderen van de township. Pakkend en schoon tegelijk. Je zou ze allemaal willen helpen en meepakken maar weet dat dat niet gaat en dat doet toch zeer.
Ik ben mijn laatste maand ingegaan en begin meer en meer te beseffen wat ik hier allemaal ga achterlaten. Mijn kindjes hebben mij ingepakt en het zal moeilijk zijn om er afscheid van te nemen.
Groetjes en tot heel snel,
Merel